3 kroki do asertywniej komunikacji

Często utożsamiamy pojęcie „asertywność” z umiejętnością negatywnej odpowiedzi, odmawiania komuś czegoś. Ważne jest, aby postrzegać asertywność szerzej w kontekście swojej samooceny, dbania o swoje granice fizyczne, emocjonalne i mentalne oraz asertywnego reagowania, gdy ktoś wrzuca kamyczki do naszego ogródka…

1 KROK - SAMOOCENA

Zastanów się jak ktoś reaguje, gdy czuje się gorszy w takich sytuacjach, gdy chce:

zaprotestować, gdy inni naruszają jego granice?
odmówić, kiedy inni czegoś od niego oczekują?
wyrazić to, co czuje?
poprosić o coś, gdyż uważa, że „należy mu się to”?

To właśnie nasza samoocena powoduje, iż w sytuacjach niekomfortowych, nie postrzegamy siebie jakbyśmy rozmawiali „równy z równym”, tylko uruchamiamy swoje schematy obronne – ukrytą lub jawną agresję, wycofanie lub uległość… tak dzieję się jak myślimy też o sobie w roli „ofiary”.

A teraz zastanów się jak ktoś reaguje, gdy czuje się lepszy? W jaką rolę może wchodzić w sytuacjach konfliktowych? – „ratownika”? „agresora”?

WYOBRAŻENIA O SOBIE BUDUJEMY GŁÓWNIE NA PODSTAWIE PRZEKAZÓW Z OTOCZENIA. Uświadomienie sobie utrwalonych nawyków myślenia o sobie przez pryzmat wcześniejszych doświadczeń, a następnie ich zmiana – to pierwszy krok do budowania swojej asertywnej postawy i wyrażania jej w asertywny sposób jak „równy z równym”.

2 KROK - GRANICE

Pamiętaj Twoje granice – Twoje terytorium! Mogą być naruszane w różny sposób np. poprzez wywieranie presji, nacisku, nieadekwatne oczekiwania, zmuszanie do czegoś, naruszanie cielesności. Tak jak osoby mają prawo oczekiwać różnych rzeczy od nas, tak my mamy prawo odmówić. Łatwo mówić jednak, a gorzej zrobić, gdy ryzykujemy utratą akceptacji czy odrzuceniem. Gdy ktoś umniejsza to, co robimy czy też zmusza nas do robienia rzeczy wbrew nam samym, w takiej sytuacji warto zadać sobie jedno kluczowe pytanie: czyj to problem?

Zachowanie asertywne to zaoferowanie propozycji rozwiązania, która zaspokoi potrzeby dwóch stron, a gdy druga strona ich nie akceptuje, to na to już nie mamy wpływu. I jedyne co potrzebujemy, to odpuścić.

W konsekwencji, to przecież my odczuwamy dyskomfort czy frustrację, gdy ulegamy i kolejne pytanie: jak w konsekwencji później reagujemy? Ukrytą czy jawną agresją? Wycofaniem? Ile to nas kosztuje zdrowia?

Tutaj dochodzimy do 2 kroku budowania swojej asertywnej postawy i wyrażania jej w asertywny sposób jak „równy z równym” – masz prawo do własnych granic i do realizowania własnych, a nie cudzych oczekiwań.

3 KROK – REAGUJ ASERTYWNIE

Rozpoznaj manipulację czy szantaż emocjonalny, zastanów się co czujesz gdy ktoś Cię poucza, moralizuje, żartuje Twoim kosztem? Jeśli to jest złość, to właśnie odczuwasz fakt, iż ktoś naruszył Twoje granice! Co możesz zrobić, aby nie kierować agresji do siebie lub na zewnątrz do innych osób?

Po pierwsze, daj sobie trochę czasu na ochłonięcie, uspokojenie się i odzyskanie kontroli.

Po drugie, zacznij mówić w swoim imieniu o swoich uczuciach z szacunkiem dla granic innych osób, zamiast reagować agresją ukrytą lub bezpośrednią.

Po trzecie, zadbaj o właściwą postawę ciała i ton głosu.

Dowiedz się więcej oglądając bezpłatny 30 minutowy webinar „3 kroki do asertywnej komunikacji”, podczas którego każdy z 3 kroków jest omówiony bardziej szczegółowo…

Obejrzyj nagranie webinaru: